Dyskusyjny Klub Książki dla dzieci – zakończenie sezonu

Miłośnicy literatury spotkali się w naszej bibliotece 15 czerwca 2024r. Zajęcia związane były z mitami słowiańskimi dla dzieci.
Uczestnicy DKK wysłuchali wybranych opowieści. Dowiedzieliśmy się między innymi, że cichutkie kocie łapki zrobione są z gwiezdnego pyłu. Natomiast świat powstał z ziarenka, które wyłoniło się z trwającej całe wieki nicości.

W nawiązaniu do omawianych książek, przygotowano warsztaty tworzenia słowiańskich lalek Motanek. Cennych instrukcji udzielili nam: Maria Wójcik (certyfikowany terapeuta zajęciowy) z Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej im. KEN w Lublinie, Oleksandra i Oksana z Fundacji Dusza moja-Ukraina oraz Monika Piątek i Radosław Jarecki z Fundacji Mała Misja.

Na zakończenie sezonu moderatorki DKK Agnieszka Chaber i Katarzyna Kapek wręczyły dzieciom dyplomy, książki i słodycze. Było to podziękowanie za udział w spotkaniach klubu w roku szkolnym 2023/2024.

Serdecznie dziękujemy rodzicom, opiekunom, wolontariuszom, a przede wszystkim dzieciom za udział w naszych sobotnich spotkaniach. Gorące podziękowania składamy tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób włączyli się i wspierali naszą działalność. To dzięki Wam nasze klubowe spotkania były pełne życzliwości, radości, mądrych i ciekawych rozmów oraz miejscem budowania przyjaźni.
Zajęcia w bibliotece miały na celu nie tylko rozmowy o książkach. To również włączanie społeczeństwa w świat kultury, wzmacnianie relacji, troska o dobro i rozwój młodych czytelników.

Dzięki projektowi DKK biblioteka promuje wartościową literaturę, zachęca mieszkańców do spędzania czasu w instytucjach kultury. Nasi pracownicy budują w ten sposób markę biblioteki jako placówki zaangażowanej społecznie i otwartej dla każdego człowieka.
Wszystkim Czytelnikom i Czytelniczkom życzymy radosnych i bezpiecznych wakacji.
Przypominamy, że nasza biblioteka czeka na Was także w lipcu i sierpniu: od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00-15.00

Więcej ciekawostek o mitologii słowiańskiej i lalkach Motankach:
„Mity słowiańskie mówią nam coś o tym, jak Słowianie widzieli świat i swoją w nim rolę – innymi słowy: zawierają one pewne przesłanie ideowe. Przede wszystkim z analizy tych tekstów wynika m.in. światopogląd i system wartości, jakim kierowali się nosiciele tradycji słowiańskiej.” [Łuczyński Michał: Mity Słowian. Śladami świętych opowieści przodków. Wydawnictwo Triglav, Szczecin 2023, s. 380]
„Mitologia każdego ludu opowiadała historię świata od momentu jego stworzenia po ostateczny kataklizm, była ona ciągłą opowieścią będącą zbiorowym przedstawieniem całościowej wizji świata i jego historii. (…) Historię świata i człowieka, którą opowiadała, w jakiejś części na pewno odziedziczyła po jeszcze starszej od niej mitologii indoeuropejskiej.” [Łuczyński Michał: Mity Słowian. Śladami świętych opowieści przodków. Wydawnictwo Triglav, Szczecin 2023, s. 367]
„Tradycja Motanki prawdopodobnie wywodzi się z czasów kultu prasłowiańskiej Bogini Matki — to jej mogły być poświęcone pierwsze lalki. Później przekształciły się w amulety ochronne, talizmany spełniające życzenia i „laleczki szczęścia”. Najbardziej znane (i najlepiej zbadane) są na terenie Białorusi, Ukrainy i Rosji. Na szczęście, wiedza o Motankach dociera powoli także do Polski. Dlaczego warto poznać tę tradycję i wykonać własną lalkę intencyjną? Tworzeniem lalek intencyjnych zajmowały się głównie kobiety. Być może wzięło się to z prabogini, a może z przekonania o bardziej rozwiniętej intuicji i bliższego kontaktu z cyklicznością przyrody.
Lalki motały na przeróżne okazje. Gdy rodziło się dziecko, matka wieszała nad kołyską Otulaczki. Małe kolorowe laleczki miały chronić noworodka przed złym okiem. Natomiast do kołyski dziecku kobieta kładła Pieluszniczkę. Większą lalkę, którą tworzyła najczęściej z kawałka swojej spodniej koszuli, aby nasiąknięta znanym zapachem Motanka dbała o dziecięcy spokój i sen. Aby odegnać od dziecięcia choroby, motała sznur dwunastu Lichomanek. Kolorowe, jaskrawe miały wzrok Licha ściągać na siebie. Pragnąc przyciągnąć obfitość, napełniały pyzatą Ziarnuszkę grochem lub ziarnem i stawiały ją w widocznym miejscu — niech się darzy! Gdy miały konkretne marzenie, motały Żadanicę."
Źródło: https://juliawizowska.com.pl/5-powodow-aby-zrobic.../